103. Pukenui, Paihia, Russell, Albany, Waihiky, Auckland
Excuses voor het lange wachten, waarom? Lees dan ons verhaal!
Vinden jullie de namen ook zo apart? Ik dacht voordat ik in New Zeeland aankwam, dat de namen veel meer Engels zouden zijn, maar we hebben hier natuurlijk wel met de Maorie’s te maken, dus heel veel namen stammen daar van af.
Vanaf Cape Reinga vertrekken we fluitend richting Auckland, maar daarvoor moeten we nog wel even een paar overnachtingen maken.

Onze doelstelling is om ook van de plaatsen waar we stoppen, nog even lekker te genieten. We hadden een prachtige weg en gingen het eerste gedeelte helemaal langs de kust, in een woord geweldig.

Pukenui
Als eerste gaan we naar Pukenui, daar hebben we een motelletje gehuurd en de prijs kwaliteit is geweldig, niets over te klagen. Slaapkamer, keuken, douche en toilet, terrasje voor twee en een parkeerplaats naast de slaapkamer. Wat heb je nog meer nodig voor een overnachting.

Aan de overkant was een supermarkt dus hebben ons daar wat voor het avondeten gehaald, want er was een magnetron, maar we houden niet zo van magnetronvoeding, dus wat lekkere tomaten, uien, paprika, feta, olijfjes, kappertjes, citroen met wat olie, zout en peper, honger, maakt rauwe bonen zoet. We schrokken hier, van de mensen bijna allemaal Maorie’s die geen tand meer in hun mond hadden, of een half gebit of verrotte tanden, of helemaal geen tanden en behoorlijk aan de maat, Ik bedoel de XXXXXXL rondlopen.
Richting Paihia.
De volgende ochtend vertrokken we naar Paihia waar we in weer een schitterend motel sliepen, maar dan helemaal nieuw. Er was ons een geweldige WiFi ontvangst beloofd, maar toen wij daar waren lag deze helemaal plat en bijna in het hele dorp. Op de dag van ons vertrek, had de receptie weer Internet, maar ja, daar hadden wij niet veel aan. Het dorpje was gezellig, maar we wilden toch nog iets meer zien.


Goede raad is duur, je kunt kwaad worden, omdat er geen WiFi is, dat brengt je niet verder, maar misschien is het ook goed een paar dagen een ontwenningskuur te doen en gewoon lekker de wind door je haren laten waaien en met de ferry naar de overkant gaan naar het eilandje Russell, een plaatje. Hier hebben we genoten van weer een rijke geschiedenis, een wandeling naar de uitkijktoren gemaakt en daarna doorgelopen naar het strand, waar we heerlijk hebben genoten van het prachtige uitzicht.


We gebruiken het woord eigenlijk nooit, maar vonden dit kenteken wel van toepassing, want het was natuurlijk K.. dat we de WiFi niet konden gebruiken en jullie zo lang op onze verhalen moesten laten wachten.

Russel wat ben je mooi
De prachtige historische panden, de mooie aangelegde kustlijn met boulevard, alles in de oude stijl. De schitterende wandeling naar het hoogste punt, met de geweldig mooie vegetatie.

We werden naar Russel gevaren door deze twee prachtige dames, die hun “mannetje” stonden met deze grote ferry







Toen we terug waren in het centrum van Russell, hebben we genoten van een heerlijke lunch, een hotel, een beetje lijkend op een oud koloniaal Engels terras. Dit was oorspronkelijk het huis van the Duke of Marlborough.



Ik heb hier de tekst in drie foto’s bijgevoegd, voor diegene, die meer over deze geschiedenis wil lezen.




Van Paihia en Russel, richting Albany
Hier werden we erg verrast, omdat het hotel nog midden in de nieuwbouw zat en zij zich wel duizend keer verontschuldigden, dat het eigenlijk te vroeg was voor gasten. Wij hadden het uitgezocht vanwege de WiFi en de wasmachine, want je zult toch weer eens je verhalen willen schrijven en natuurlijk, wat dacht je van een wasje?

Kleine wasjes grote wasjes, alles in de wasmachine.


Waihiky, een schattig eilandje voor de kust van Auckland
In Albany waren we nog twee dagen, voordat we vanuit Auckland zouden vertrekken naar Cook Island. Dus gingen we nog even iets ondernemen. Vanaf Albany met de auto naar Balmoral en vandaar met de ferry, met een overstap in Auckland, naar Waihiky, een eilandje voor de kust van Auckland.




Op Waihiky, hebben we een heerlijke wandeling vanaf de haven naar het dorp (wat heel gezellig is) gemaakt daar wat gedronken en via een andere weg weer naar de haven gewandeld. We hadden helaas de mensen die we de eerste keer in Auckland hadden ontmoet gemist, want het bleek via Facebook, dat zij die ochtend ook op Waihiky waren geweest en s’middags in Auckland, jammer, maar daar is niets aan te veranderen, dan maar weer contact via Facebook of Instagram.


Gerard en ik hadden afgesproken s’avonds in Auckland te gaan eten en dan weer terug met de ferry naar Balmoral te gaan waar onze auto stond, om vervolgens weer naar Albany te rijden.
Vertrek uit New Zeeland
Een land met schitterende natuur, waar ik niet echt weet of iedereen hard werkt voor zijn geld, want we hebben ook een andere kant gezien, veel geld vragen voor weinig inhoud, maar dat is niet aan ons om daar over te oordelen en dan is de tijd die we daar hebben doorgebracht veel te kort. We hebben een aantal mensen gesproken, die zich ook best boos maakten over de regering, omdat iedereen nog steeds New Zeeland binnen kan komen en meteen allerlei uitkeringen krijgt. Zelfs wij als pensionada’s zouden volgens deze mensen welkom zijn.
Het is beslist de moeite waard New Zeeland te bezoeken, met alle verschillende elementen die het land te bieden heeft.

Nu gaan we onze auto inleveren, dat we ook hier, ondanks het links rijden en een kleine tweeduizend km op de teller, gelukkig zonder schrammetje konden afgeven, vertrekken we nu weer naar een nieuw avontuur.

Maar eerst het fenomeen New Zeeland nog in de vorige aflevering, die ik toch wel erg leuk vond.
2 Reacties
Andres SR Lorenz
Wat een reis maken jullie toch. Ben verbaasd over de afstanden en alle landen die je ziet!
Zo te zien op de foto’s gaat het goed met jullie en vermaak je je best! Nog een goede reis verder en blijf gezond!
Trudy
Dag lieve buurman Lorenz, leuk dat je de verhalen leest en reageerde. Wij hebben het nog steeds reuze naar onze zin en we hopen dat we jullie door onze verhalen nog meer enhousiast kunnen maken en inspireren voor de toekomst en jullie ook weer iets leuks gaan ondernemen. Wij kunnen het iedereen aanraden, om nog heel veel te doen voordat je echt achter de geraniums gaat zitten. Ik weet het bijna zeker, dat soort types zijn jullie niet en jullie kennende, zijn we daar ook niet bang voor. Nog heel veel leesplezier, wij blijven schrijven en publiceren en hebben zodoende straks weer de gelegenheid onze reis nogmaals te beleven.